5 Nisan 2013 Cuma

bahara geç katılım.



nefes al,nefes ver,nefes al,nefes ver,nefes al,nefes ver,nefes al,nefes ver,nefes al,nefes ver,nefes al,nefes ver,derin al,derin ver,derin al,derin ver,derinden al,derin ver,al,ver,al,ver,al,ver,al,ver,ver,al,ver,al,al,ver,ver,ver,ver,ver,ver,ver,al,al,al,al,al,al…

bu senin şimdi tamtamına senin yarattığın cisim beyaz kısmı parçalanmış siyaha dönmüş sarı kısmı dağılmış yerinden kopmamış.ama keşke.bahar geldi birkaç gün önce öyle bir geldi ki beyazı aynı senin gözlerin sarısı güneşin.bahar geldi birkaç gün önce sonra papatya geldi çıktı çamurun içinden bekledik sonra çamurun güneşe yenilmesini. bahar geldi birkaç gün önce sonra papatya geldi çıktı çamurun içinden çamur yenildi güneşe ve toprak,ot,papatya karıştı birbirine bide eller,ayaklar,vücutlar tepelerine.

çıktı baharla mutluluğa benzer biri daha baktı maviliğe sevindi,sıcak güneşe.mutlu etmeyi bilirdi,o insanları çok severdi onlardan öte.ama yalvardı bu sefer gelme korkuyorum felaketi görüyorum göğe yükselmek istedi olmadı yerin dibine girmek istedi olmadı çakıldı kaldı yerinde.yaklaştı sonu bildi bunu.koptu bir tarafı değdi yumuşak beyaz ele sevindi bir an mutlu ettim ayaklar altına alınmadım dedi.bir tarafı ezilmiş olan diğerleri kıskandı daha çok ama sonuç aynı sonuç.

yumuşak ele iyilik meleği dedi ki ‘sevmiyor çıkacak ne uğraşıyosun be salak’ kötülük meleği de ‘seviyor çıkacak daha başka ne olabilir ki’,başladı gözlerden yaşlar damlamaya beyazların bitmesiyle toprağa ve göze benzeyen beyaz gitti en azından güneşe benzeyen umutlar kaldı başka papatyalara.

bugün nefes aldı,verdi,aldı,verdi bi insan bunu çok hızlı yaptı.tuttu bir ara kalbini soktu elini göğsüne çıkardı fırlattı yerinden yetti senin ettiklerin dedi kendine.geri geldi kalbi yüzsüzlük bu ya devam etti atmaya saymaya.bir,iki,üç,dört…bitmez dedi papatya biz bittik ama.dün neydik bugün neyiz.yapma dedi bi insan daha bırak kendi yaşasın kendi ölsün.bir kelebek kondu papatyaya sardı sarmaladı bir gün sonra kelebek öldü iki gün sonra güneş.bi insan son kere nefes verdi,belki bi gün geri alırım diye diye.

Bugünün hayrına ikinci sayıdan önce ikindiden biraz sonra.
Orman karmaşığı sundu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder